Az sonra yazıcaklarım, hissettiklerimin yarsını bile açıklamaya yetmeyecek. Dün benim için hayatımın en güzel günüydü. Hayatımın en güzel 3 saatini yaşadım. Leonard Cohen konserinden bahsediyorum. İzlediğim konserler için şuanda 1 numaraya yerleşmiş durumda.
L.Cohen'nin şarkıları benim için çok fazla şey ifade eder. Onun şarkıları bir şeyler yaparken dinlediğiniz bir fon müziğinden çok daha öte. Bir kitabı tekrar tekara okumak gibidir benim için. Ben değiştikçe o şarkıların anlamları da benim için değişir. Ve her dinleyişimde farklı şeyler bulurum. Dün akşamda tüm o şarkıları dinlerkende kendi içimde küçük bir yolculuğa çıkdım
.
Kalbi kırıktır ama çok da kalp kırmıştır. Ama bana göre hüzünlü şarkıların adamı değildir o. Yaşamış olduğu şeyler vardır ve tüm bunlara bizim de tanıklık etmemizi ister. Famous Blue Raincoat' da olduğu gibi. Dolayısıyla bu şarkı ona acı verir ve konserinde söylemez bazen. Ama dün akşam başkaydı. Dün akşam elinde ne varsa, hepsini bize verdi.
Saat tam 21.00 da sahneye hoplaya zıplayaya sahneye gelerek "Dance me to the end of love" u söyleyerek konser başladı. Tam bir centilmedin Cohen. Tüm orkestraya tek tek şapkasını çıkardı. Onları onure etti. Barcelona'lı gitar ve mandolin çalan adam müthişdi ve de saksafon, klarnet ve diğer üflemeli çalgıları çalan Dino ( soyadınu bilmiyorum) 'ya hayran kaldım ve seyircinin de epey sempatisini kazandı.
Hiç bir şarkısını birbirinden ayıramam ama konserde en beğendiğim ve beni en etkileyen şarkıları "Who By Fire?", "The Partisan", "Take This Waltz" ve tabiki de Webb Sisters'ın gitar ve arp çalarak söylediği "If It Be Your Will"...Bu şarkıyı Antony'de çok güzel söyler ve bana göre Leoard Cohen'nin söylemesine göre çok daha etkiler insanı.
L.Cohen'nin şarkıları benim için çok fazla şey ifade eder. Onun şarkıları bir şeyler yaparken dinlediğiniz bir fon müziğinden çok daha öte. Bir kitabı tekrar tekara okumak gibidir benim için. Ben değiştikçe o şarkıların anlamları da benim için değişir. Ve her dinleyişimde farklı şeyler bulurum. Dün akşamda tüm o şarkıları dinlerkende kendi içimde küçük bir yolculuğa çıkdım
.Kalbi kırıktır ama çok da kalp kırmıştır. Ama bana göre hüzünlü şarkıların adamı değildir o. Yaşamış olduğu şeyler vardır ve tüm bunlara bizim de tanıklık etmemizi ister. Famous Blue Raincoat' da olduğu gibi. Dolayısıyla bu şarkı ona acı verir ve konserinde söylemez bazen. Ama dün akşam başkaydı. Dün akşam elinde ne varsa, hepsini bize verdi.
Saat tam 21.00 da sahneye hoplaya zıplayaya sahneye gelerek "Dance me to the end of love" u söyleyerek konser başladı. Tam bir centilmedin Cohen. Tüm orkestraya tek tek şapkasını çıkardı. Onları onure etti. Barcelona'lı gitar ve mandolin çalan adam müthişdi ve de saksafon, klarnet ve diğer üflemeli çalgıları çalan Dino ( soyadınu bilmiyorum) 'ya hayran kaldım ve seyircinin de epey sempatisini kazandı.
Hiç bir şarkısını birbirinden ayıramam ama konserde en beğendiğim ve beni en etkileyen şarkıları "Who By Fire?", "The Partisan", "Take This Waltz" ve tabiki de Webb Sisters'ın gitar ve arp çalarak söylediği "If It Be Your Will"...Bu şarkıyı Antony'de çok güzel söyler ve bana göre Leoard Cohen'nin söylemesine göre çok daha etkiler insanı.
Setlist aşağıdaki gibidir:
- Dance Me To The End Of Love
- The Future
- Ain't No Cure For Love
- Bird On The Wire
- Everybody Knows
- In My Secret Life
- Who By Fire?
- Waiting For The Miracle
- Anthem
- Tower Of Song
- Suzanne
- Sisters Of Mercy
- The Partisan
- Boogie Street
- Hallelujah
- I'm Your Man
- Take This Waltz
Bis1:
- So Long, Marianne
- First We Take Manhattan
Bis2:
- Famous Blue Raincoat
- If It Be Your Will
- Closing Time
Bis3:
- I Tried To Leave You
- Whither Thou Goest
En çok beğendim Cohen şarkısı olan "One Of Us Can Not Be Wrong" söylememesi beni çok üzsede, verdiğim tüm paraya değdi. Zaten akside mümkün değildi. Bir daha gelir mi bilemem ama umarım bir daha izleme şansım olur. Saol Cohen. (Bu arada fotoğrafları Burak çekti. çok başarılı değil mi? Daha çok fotoğraf vardı ama kendime sakladım :))
(Biterken Çalan Şarkı: One Of Us Cannot Be Wrong)
4 yorum:
Ben de konser nasıl geçti diye soracaktım. Dün BİAnet te bir haber vardı onu okudum. ''Leonard Cohen, sözcüklerin alçakgönüllü hükümdarı ve sevdanın her halinin genç şairi, İstanbul'da kendisini ayakta dinleyen binlerce kişinin önünde eğildi ve yol arkadaşlarıyla birlikte geceyi aydınlattı.'' diye başlıyor. Akşam İstanbul'da altı bin kişi mutlu uyudu diyor :-)
Sözleri güzelmiş..
"Eğer bir sevgili istiyorsan/İşte senin için buradayım/ Eğer başka türlü bir sevgi istiyorsan/ Senin için maskemi takacağım"
"20 yıl can sıkıntısına mahkum ettiler beni/Sistemi içeriden değiştirmek istediğim için"
"Eğer istersen/ Artık konuşmayacağım/ Sesim hala/ Eskisi gibi olacak/ Artık konuşmayacağım/ Boyun eğeceğim/ Çağrılana kadar"
Benim yazım Bianet'de yazılanlar kadar iyi olmayabilir ama zaten bunu yazımın başında belirtmiştim :) Dün gece kesinlikle çok güzel uyudum. suratımda ufak bir sırıtışla :)
başka bir şeydi, kesinlikle başka bir şeydi! evlilik yıldönümümüz ve sıkıntılı geçen koca bir yılın ardından kendimize verdiğimiz süper bir hediye idi. asla pişman değiliz, bi daha olsa bir daha yaparız :) benim için artık cemil topuzlu'nun bile anlamı değişti. :)
bu yaşıma geldim, bu kadar kalbimi açarak dinlediğim nadir konserlerden biri...
bi dahaki konseri neredeyse, biz gidelim mi juniorım? ;)
gidelim yaa siz de o sırada ingiltere ye yerleşmiş olursunuz. gelirim bi kaç gün kalırım lonra sokaklarını gezidirisiniz bana sonra bir pub da demlenip konsere geçeriz:) nasıl program güzel mi? :)
Yorum Gönder